Ramazanda kilo idaresi:
Ramazanda oruç tutarak kilo verileceğine inanmak yanlış bir niyettir. Çoklukla dikkat edilmezse kilo almayla bile sonuçlanabilir. Bu periyotta kiloyu sabit tutmak bile hedeflenebilir. Fakat daha evvel zayıflama programına başlamış şahıslar az ve sık yiyerek diyetlerine devam edebilirler.
Açlıkta vücut dışarıdan ehliyetli güç alamayınca kendi depolarını kullanmaya başlar. Evvel glikojen depoları kullanılır. Daha sonra kas proteinlerinin yıkımı başlar, bu yolla elde edilen aminoasitlerden vücut kendine kuvvet elde etmeye çalışır. Bu da vücutta istenmeyen kas kitlesi kayıplarına neden olur. Açlığın birinci 7 gününde total vücut proteininin %5’i (yaklaşık 500 g) bu yolla kullanılır. Açlık periyodundaki bu duruma vücut, metabolik suratını düşürerek karşılık verir. Bu nedenle ramazan ayında proteinden varlıklı yiyeceklerin tüketimine daha da değer verilmelidir ve bu periyotta esasen uzun olan açlık mühleti, sahura kalkmayarak gereksiz konuma uzatılmamalıdır.
Yaklaşık 17 saat üzere uzun süren açlık nedeniyle metabolizma az kuvvet harcar, vücut hareketleri yavaşlar, bazal metabolizma suratı (BMH) düşer. Yapılan araştırmalarda, uzun periyodik açlık periyodunda BMH’ın %15 düştüğü gözlenmiştir. Bu, açlık müddetinde vücudun kendisini küçültmesi mealine gelir. Gayrı bir deyimle uzun müddet düşük seviyede güç alan birey, enerjiyi daha tasarruflu harcamaktadır. Ramazan devrinde BMH (Bazal Metabolizma Hızı) düşen bireylerin, bu periyodun ahir ziyade yemeye başladıkları devir kilo almaları kaçınılmazdır.
Risk Öbekleri Dikkat!
Diyabet hastaları 2,5–3 saat ara ile beslenmek zorundadırlar, ara öğün atlandığında insülin salınımındaki bozukluk, kan şekeri seviyesini olumsuz tesirler. Hipoglisemi istenmeyen bir tablodur ve şeker hastaları için çok tehlikelidir. Ayrıyeten ilaç saatleri ayarlı olan şeker, kalp, hipertansiyon ve mide hastaları, uzun müddet aç kaldıklarında ilaç tedavilerini de bozmuş olurlar. Bilhassa reflü ve helicobacter pylori kökenli ülser hastalarında uzun açlıklar şiddetli asit salgısına neden olur. Bu hastaların az ve sık beslenmeleri ve bol likit almaları gerekir. Oruç devrinde yalnızca bir ya da iki öğüne sıkıştırılmış sıvıdan yoksul ağır yiyeceklerin yenilmesi sakıncalı olabilir. Bu nedenle bu tıp hastaların oruç tutmadan evvel bir mütehassıs tabiple görüşmeleri yanlışsız olacaktır.