Kekemelik bir akıcılık bozukluğudur. Bu konuşma bozukluğunda bireyde kısmi sözcük tekrarları, işitilebilir ses uzatmaları ve bloklarla kişinin konuşmasındaki akıcılığın muayyen sıklıkta ya da vadede sekteye uğraması, akıcılığın bozulmasıdır (Guitar, 2006; ASHA, 1999).
Kekemeliği olan şahısta kekemelik davranışları dışında kimi davranışlar da görülebilmektedir. Bu davranışlar ikincil davranışlardır. Kişinin takılmalarıyla birlikte ortaya çıkan ve sıklıkla kişinin konuşmayı kolaylaştırmak ve Ukekemelikten kaçınmak için geliştirdikleri davranışlardır. Lakin asıl kıymetli olan kekemeliğin temel davranışlarıdır. Bunlar bireyin istemsiz olarak gerçekleştirdiği uzatmalar, hece tekrarları ve bloklardır (Guitar, 2006).
Kekemelik bilhassa mektep öncesi devirde yaygın olarak görülen bir bozukluktur. Yaygınlıklarına bakıldığında mektep öncesi periyotta %5, sonrasında ise %1 orantıları beğenilen kabul edilmektedir. Kekemeliği olan evlatların %75-80’i bizatihi güzelleşmektedir, buna spontan düzgünleşme de denilmektedir. Bu güzelleşme gelişimsel kekemeliği olan çocuklarda, gelişim sürecindeki değişiklere bağlı olarak ortaya çıkan kekemeliklerin süreç içinde ortadan kaybolması formunda ortaya çıkmaktadır.
Kekemelik ve kekemelikle birlikte edinilen negatif tecrübeler kişinin hayatında kıymetli rol oynamaktadır. Birden fazla bozuklukta olduğu üzere kekemelikte de erken müdahale epeyce kıymetlidir. Bu sayede bireyin bu durumdan mümkün olduğunca az etkilenmesi sağlanabilir. Kekemeliği olan evlatlardan hangilerinde spontan güzelleşme olacağını evvelce kestirmek mümkün değildir. Bu nedenle kekemeliği olduğundan şüphelenilen evlatların bir lisan ve konuşma terapisti tarafından kıymetlendirilmesi değerlidir. Bilirkişinin görüşüne nazaran evlat takip edilebilir, aile bilgilendirilir ve gerekirse terapilere başlanır.
Guitar, B. (2006). Stuttering: An integrated approach to its nature and treatment, Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins.
Kekemeliği olan şahısta kekemelik davranışları dışında kimi davranışlar da görülebilmektedir. Bu davranışlar ikincil davranışlardır. Kişinin takılmalarıyla birlikte ortaya çıkan ve sıklıkla kişinin konuşmayı kolaylaştırmak ve Ukekemelikten kaçınmak için geliştirdikleri davranışlardır. Lakin asıl kıymetli olan kekemeliğin temel davranışlarıdır. Bunlar bireyin istemsiz olarak gerçekleştirdiği uzatmalar, hece tekrarları ve bloklardır (Guitar, 2006).
Kekemelik bilhassa mektep öncesi devirde yaygın olarak görülen bir bozukluktur. Yaygınlıklarına bakıldığında mektep öncesi periyotta %5, sonrasında ise %1 orantıları beğenilen kabul edilmektedir. Kekemeliği olan evlatların %75-80’i bizatihi güzelleşmektedir, buna spontan düzgünleşme de denilmektedir. Bu güzelleşme gelişimsel kekemeliği olan çocuklarda, gelişim sürecindeki değişiklere bağlı olarak ortaya çıkan kekemeliklerin süreç içinde ortadan kaybolması formunda ortaya çıkmaktadır.
Kekemelik ve kekemelikle birlikte edinilen negatif tecrübeler kişinin hayatında kıymetli rol oynamaktadır. Birden fazla bozuklukta olduğu üzere kekemelikte de erken müdahale epeyce kıymetlidir. Bu sayede bireyin bu durumdan mümkün olduğunca az etkilenmesi sağlanabilir. Kekemeliği olan evlatlardan hangilerinde spontan güzelleşme olacağını evvelce kestirmek mümkün değildir. Bu nedenle kekemeliği olduğundan şüphelenilen evlatların bir lisan ve konuşma terapisti tarafından kıymetlendirilmesi değerlidir. Bilirkişinin görüşüne nazaran evlat takip edilebilir, aile bilgilendirilir ve gerekirse terapilere başlanır.
Guitar, B. (2006). Stuttering: An integrated approach to its nature and treatment, Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins.