ö ile başlayan kadın isimleri ve anlamları
ö ile başlayan isimler kız
ö ile başlayan kız isimleri ve anlamları
Öbek: Tomurcu, aynı türden şeylerin oluşturduğu istif küme
Ödül: Iyi bir işe, bir başarıya karşılık olarak bahşedilen şey armağan
Öge: Olağanüstü işler başaracak yetenekte olan kişi
Öğet: Iyi, yerinde, hoş
Öğün: Kendini yücelt, kibir duy Süre, kere, defa Önde gelen
Öğünç: Övünmeye yol açan veya hak kazandıran şey, övünme
Öğüş: Övme biçimi
Nasihat: Birisine ne yapıp ne yapmaması gerektiğini gösteren söz, nasihat
Öke: Doğaüstü işler başaracak yetenekte kişi, çok yetenekli
Ömür: Yaşama süresi, hayat
Önay: Ay'ın ilk günlerindeki durumu, ilkay, yeni çıkmış ay
Öney: Önde giden, ileri dışarı giden, önde olan
Öngül: Boyun Eğmez, inatçı Rehber, öncü, özendirme eden ilk gül (ilk çocuk için), önde gelen gül
Öniz: ilk iz (ilk çocuk için), önceki iz
Ören: Eski inşa veya kent kalıntısı
Örengül: Örende yetişen bir nesil gül, ak gül, yabani gül
Örge: Süs, motif
Örgün Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
Övgü: Bir şey veya kimsenin iyi niteliklerini, değerini belirtme, Övme, övmek için söylenen söz
Övgül: Övülmeye değer
Övgün: Övülmüş, övülen birey
Övgünç: bkz Öğünç, övünç
Övül: övülesin
Övün: Kendinle, güzelliğinle övünmelisin, övünesin
Onur: Övünmeye yolaçan veya adalet kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övgünç, öğünç
Hikaye: Hikaye, masal, tamamen anlatılan olay
Özal Özü al, özü kızıl yalım rengi, al özlü, nar çiçeği özlü, öz al
Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan
Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan
Özant: Doğru yemin, arkadaş canlısı ant
Özarı: Özü pak, pak ve öz, öz ve arı
Özay: Özü Ay gibi, hakiki ay, ana Ay
Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl
Özben: Bireyin kendi varlığı
Özbir: Özü sözü bir olan
Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
Özden: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
Özdeş: Aynı, aynı
Özel: Sadece birşeyle, kimseyle ilgili
Özen: Büyük hassasiyet kullanmak
Özge: Yabancı İyi, hoş Samimi, şakacı Yürekli, gözü öyle
Özgen: Başına buyruk Rahat Özü geniş Kuzu kulağı otunun filizi
Özgül: Öz+Gül, hakiki gül, benim gülüm anlamında
Özgürlük: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula yan olmayan, başına buyruk, özgür
Özinal: Özüne inanılan
Özlem: Bir şeye karşısında duyulan özlem, bir kimseyi veya bir şeyi görme, kavuşma isteği
Özlen: Görme isteği uyandır, kavuşma ricası ver, seni özlesinler
Özler: Bekleyip durur
Kısa Ve Öz: Doğru, verimli kişilikli
Öznil: Nil gibi bereketli
Öznur: Özü ışıklı, parlak
Özsu: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında yer alan su
Özten: Güzel tenli
Özün: Şiir Adalet edilmiş ün *
ö ile başlayan isimler kız
ö ile başlayan kız isimleri ve anlamları
Öbek: Tomurcu, aynı türden şeylerin oluşturduğu istif küme
Ödül: Iyi bir işe, bir başarıya karşılık olarak bahşedilen şey armağan
Öge: Olağanüstü işler başaracak yetenekte olan kişi
Öğet: Iyi, yerinde, hoş
Öğün: Kendini yücelt, kibir duy Süre, kere, defa Önde gelen
Öğünç: Övünmeye yol açan veya hak kazandıran şey, övünme
Öğüş: Övme biçimi
Nasihat: Birisine ne yapıp ne yapmaması gerektiğini gösteren söz, nasihat
Öke: Doğaüstü işler başaracak yetenekte kişi, çok yetenekli
Ömür: Yaşama süresi, hayat
Önay: Ay'ın ilk günlerindeki durumu, ilkay, yeni çıkmış ay
Öney: Önde giden, ileri dışarı giden, önde olan
Öngül: Boyun Eğmez, inatçı Rehber, öncü, özendirme eden ilk gül (ilk çocuk için), önde gelen gül
Öniz: ilk iz (ilk çocuk için), önceki iz
Ören: Eski inşa veya kent kalıntısı
Örengül: Örende yetişen bir nesil gül, ak gül, yabani gül
Örge: Süs, motif
Örgün Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
Övgü: Bir şey veya kimsenin iyi niteliklerini, değerini belirtme, Övme, övmek için söylenen söz
Övgül: Övülmeye değer
Övgün: Övülmüş, övülen birey
Övgünç: bkz Öğünç, övünç
Övül: övülesin
Övün: Kendinle, güzelliğinle övünmelisin, övünesin
Onur: Övünmeye yolaçan veya adalet kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övgünç, öğünç
Hikaye: Hikaye, masal, tamamen anlatılan olay
Özal Özü al, özü kızıl yalım rengi, al özlü, nar çiçeği özlü, öz al
Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan
Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan
Özant: Doğru yemin, arkadaş canlısı ant
Özarı: Özü pak, pak ve öz, öz ve arı
Özay: Özü Ay gibi, hakiki ay, ana Ay
Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl
Özben: Bireyin kendi varlığı
Özbir: Özü sözü bir olan
Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
Özden: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
Özdeş: Aynı, aynı
Özel: Sadece birşeyle, kimseyle ilgili
Özen: Büyük hassasiyet kullanmak
Özge: Yabancı İyi, hoş Samimi, şakacı Yürekli, gözü öyle
Özgen: Başına buyruk Rahat Özü geniş Kuzu kulağı otunun filizi
Özgül: Öz+Gül, hakiki gül, benim gülüm anlamında
Özgürlük: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula yan olmayan, başına buyruk, özgür
Özinal: Özüne inanılan
Özlem: Bir şeye karşısında duyulan özlem, bir kimseyi veya bir şeyi görme, kavuşma isteği
Özlen: Görme isteği uyandır, kavuşma ricası ver, seni özlesinler
Özler: Bekleyip durur
Kısa Ve Öz: Doğru, verimli kişilikli
Öznil: Nil gibi bereketli
Öznur: Özü ışıklı, parlak
Özsu: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında yer alan su
Özten: Güzel tenli
Özün: Şiir Adalet edilmiş ün *