Allah Rasulü'nden latifeler
Peygamber Efendimizin dadılığını yapmış bulunan Ümmü Eymen, bir gün Peygamber Efendimize gelerek O ’nu evine çağırır:
“Ya Rasûlallâh, kocam sizi çağırıyor! Allah Rasûlü:
“O da kim, hani şu gözlerinde beyazlık olan adam mı? diye sorar Ümmü Eymen, heyecanlanır:
“Kocamın gözlerinde beyazlık değil, yâ Rasûlallâh! diye cevap verir Fahri kâinât efendimiz ısrar eder:
“Evet, gözlerinde beyazlık var!
aniden betisoluk olan Ümmü Eymen:
“Vallahi değil, ya Rasûlallâh! diye yeminler etmeye başlar Alemlere rahmet, o hoş nebî, dadısının bu nükteyi anlayamadığını fark ederek, onu tesellî eder:
“Hiçbir insan yoktur ama, gözlerinde beyazlık bulunmasın! (Peygamberimizin Şemâili, Prof Dr Ali Destek, s: 308309)
Yaşlı kadının birisi, peygamber Efendimize gelerek:
“Yâ Rasûlallâh! Beni cennetine koyması için Allah ’a duâ edin! der Peygamber efendimiz ise:
“Cennete koca karılar giremez ancak! karşılığını verir
Bahşedilen cevabın nüktesini anlayamayan kadıncağız, üzülür ve ağlayarak döner gider Hazreti Peygamber, yanındakilerden birisini, kadının peşi sıra göndererek:
“Söyleyin ona! Koca karılar, cennete, yaşlı olarak girmezler Zira, Allah Teâlâ Kur ’ânı Kerîm ’de:
“Biz, cennet kadınlarını, dünyadaki yaratılışlarına benzemeyen bir yaratılışta yarattık Onları, bâkireler kıldık Onlar, kocalarına gönülden âşıktırlar ve tümü de birbirinin yaşıtıdır (Vâkıa suresi, 3537) buyuruyor, diye haber gönderir (Tirmîzî, Şemâil)
Enes bin Mâlik ’in anlattığına tarafından, adamın birisi, Peygamber Efendimize gelerek, O ’ndan kendisini taşıyacak bir binit istemesi üzerine, Allah Rasûlü:
“Ben, seni dişi bir devenin yavrusuna bindirmek istiyorum! buyurdular Adam:
“Yâ Rasûlallâh, ben dişi devenin yavrusunu ne yapayım, o beni taşıyamaz ancak?! deyince, Peygamber Efendimiz:
“Devenin büyüğünü de, dişi deveden başkası mı doğurur?! buyurdular (Tirmîzî, Şemâil)
Bu latîfelerdeki inceliğe uyarı çeken bir rivâyeti de zikredelim Ebû Hureyre ’nin naklettiğine göre, Ashâbı kirâm, Peygamber Efendimize gelerek:
“Ey Allah ’ın sevgilisi! Siz, bizlerin şaka yapmasını yasaklıyorsunuz; ama kendiniz, bizlere şaka yapıyorsunuz! dediklerinde:
“Evet, fakat ben, gerçek olandan başkasını söylemem! cevabını vermişlerdi (Tirmizi, Şemâil)
Latife yapan ve güzel latifeleri de şımartma ile karşılayan Allah Rasûlü ’nün çevresinde de nükteyi seven halk vardı Bunların en meşhuru Nuayman idi
Bu zât, oldukça fakir olmasına rağmen, Peygamberimize aleyhinde aşırı bir muhabbeti vardı Medine çarşısında gezer, yeni bir meyve gelir gelmez, satıcısından ücretini ödemeden, o malı satın alır, Peygamberimize getirip:
“Yâ Rasûlallâh, Bunu sana hediye ediyorum! derdi
Satıcı parasını elde etmek için geldiğinde de, onu Rasûlullâh ’a götürür ve:
“Yâ Rasûlallah! Bu adama malının parasını ver! derdi Rasûlullah ’ın:
“Onu bana armağan etmemiş miydin? Diye sorması üzerine, Nuayman:
“Yanımda para yoktu Onu yemeni arzuladım, sana getirdim derdi
Allah Rasûlü gülümseme eder ve satıcıya parasını öderdi (Latifeler Kitabı, İbnu ’lCevzî)
Hazreti Ebû Bekir, Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem ’in vefatından bir yıl önce, ticaret için Basra ’ya gitti Beraberinde Nuayman ile Süveybit b Harmele de bulunuyordu Bu ikisi de Bedir savaşına katılmış kimselerdi İkisi de şakacılığı ile tanınmıştı
Nuayman kervanın azık işleri ile vazifelendirilmişti Bir gün Süveybit, Nuayman ’a geldi ve:
“Bana birazcık yiyecek ver! dedi Nuayman, itiraz ederek:
“Ebû Bekir gelmedikçe vermem dedi
Süveybit kızdı ve:
“Gör bak, başına ne işler açacağım diyerek ortalıktan kayboldu Bir müddet sonra birkaç kişiyle birlikte geri döndü
Süveybit ’in getirdiği adamlardan birisi, eliyle kervandaki Nuayman ’ı dikkat çekici ederek:
“Bu mu? Diye sordu Süveybit de:
“Evet, bu! Aman söylediklerimi unutma Ne derse yalan söylüyor Kendisini serbest zannediyor! diye tenbih etti Adam:
“Işlenmiş, merak etme! diyerek, beraberinde getirdiği adamlara:
“Şu köleyi tutup getirin! diye emretti
Nuayman ’ın ellerini, ayaklarını bağlamaya başladılar Nuayman, olanlara şaşırmış bir yana da haykırış ediyordu:
“Bırakın beni, ben serbest birisiyim Bu adam size şaka yapmış, bırakın beni! Adam:
“Efendin, seni bize anlattı! Hadi yürü! diye bağırdı
Adamlar önde, Nuayman arkada uzaklaşıp gittiler Bir müddet sonradan Hazreti Ebû Bekir geldi Süveybit ’e Nuayman ’ı sordu O da olanları anlattı Nuayman ’ı on tane genç deveye, esir tâcirlerine sattığını söyledi Hazreti Ebû Bekir develeri götürüp, Nuayman ’ı onlardan aldı Medine ’ye vardıklarında, Allah Rasûlü ’ne bu olayı anlattılar Allah Rasûlü ve ashabı ara sıra bu olayı hatırlayıp gülüş ederlerdi *
Peygamber Efendimizin dadılığını yapmış bulunan Ümmü Eymen, bir gün Peygamber Efendimize gelerek O ’nu evine çağırır:
“Ya Rasûlallâh, kocam sizi çağırıyor! Allah Rasûlü:
“O da kim, hani şu gözlerinde beyazlık olan adam mı? diye sorar Ümmü Eymen, heyecanlanır:
“Kocamın gözlerinde beyazlık değil, yâ Rasûlallâh! diye cevap verir Fahri kâinât efendimiz ısrar eder:
“Evet, gözlerinde beyazlık var!
aniden betisoluk olan Ümmü Eymen:
“Vallahi değil, ya Rasûlallâh! diye yeminler etmeye başlar Alemlere rahmet, o hoş nebî, dadısının bu nükteyi anlayamadığını fark ederek, onu tesellî eder:
“Hiçbir insan yoktur ama, gözlerinde beyazlık bulunmasın! (Peygamberimizin Şemâili, Prof Dr Ali Destek, s: 308309)
Yaşlı kadının birisi, peygamber Efendimize gelerek:
“Yâ Rasûlallâh! Beni cennetine koyması için Allah ’a duâ edin! der Peygamber efendimiz ise:
“Cennete koca karılar giremez ancak! karşılığını verir
Bahşedilen cevabın nüktesini anlayamayan kadıncağız, üzülür ve ağlayarak döner gider Hazreti Peygamber, yanındakilerden birisini, kadının peşi sıra göndererek:
“Söyleyin ona! Koca karılar, cennete, yaşlı olarak girmezler Zira, Allah Teâlâ Kur ’ânı Kerîm ’de:
“Biz, cennet kadınlarını, dünyadaki yaratılışlarına benzemeyen bir yaratılışta yarattık Onları, bâkireler kıldık Onlar, kocalarına gönülden âşıktırlar ve tümü de birbirinin yaşıtıdır (Vâkıa suresi, 3537) buyuruyor, diye haber gönderir (Tirmîzî, Şemâil)
Enes bin Mâlik ’in anlattığına tarafından, adamın birisi, Peygamber Efendimize gelerek, O ’ndan kendisini taşıyacak bir binit istemesi üzerine, Allah Rasûlü:
“Ben, seni dişi bir devenin yavrusuna bindirmek istiyorum! buyurdular Adam:
“Yâ Rasûlallâh, ben dişi devenin yavrusunu ne yapayım, o beni taşıyamaz ancak?! deyince, Peygamber Efendimiz:
“Devenin büyüğünü de, dişi deveden başkası mı doğurur?! buyurdular (Tirmîzî, Şemâil)
Bu latîfelerdeki inceliğe uyarı çeken bir rivâyeti de zikredelim Ebû Hureyre ’nin naklettiğine göre, Ashâbı kirâm, Peygamber Efendimize gelerek:
“Ey Allah ’ın sevgilisi! Siz, bizlerin şaka yapmasını yasaklıyorsunuz; ama kendiniz, bizlere şaka yapıyorsunuz! dediklerinde:
“Evet, fakat ben, gerçek olandan başkasını söylemem! cevabını vermişlerdi (Tirmizi, Şemâil)
Latife yapan ve güzel latifeleri de şımartma ile karşılayan Allah Rasûlü ’nün çevresinde de nükteyi seven halk vardı Bunların en meşhuru Nuayman idi
Bu zât, oldukça fakir olmasına rağmen, Peygamberimize aleyhinde aşırı bir muhabbeti vardı Medine çarşısında gezer, yeni bir meyve gelir gelmez, satıcısından ücretini ödemeden, o malı satın alır, Peygamberimize getirip:
“Yâ Rasûlallâh, Bunu sana hediye ediyorum! derdi
Satıcı parasını elde etmek için geldiğinde de, onu Rasûlullâh ’a götürür ve:
“Yâ Rasûlallah! Bu adama malının parasını ver! derdi Rasûlullah ’ın:
“Onu bana armağan etmemiş miydin? Diye sorması üzerine, Nuayman:
“Yanımda para yoktu Onu yemeni arzuladım, sana getirdim derdi
Allah Rasûlü gülümseme eder ve satıcıya parasını öderdi (Latifeler Kitabı, İbnu ’lCevzî)
Hazreti Ebû Bekir, Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem ’in vefatından bir yıl önce, ticaret için Basra ’ya gitti Beraberinde Nuayman ile Süveybit b Harmele de bulunuyordu Bu ikisi de Bedir savaşına katılmış kimselerdi İkisi de şakacılığı ile tanınmıştı
Nuayman kervanın azık işleri ile vazifelendirilmişti Bir gün Süveybit, Nuayman ’a geldi ve:
“Bana birazcık yiyecek ver! dedi Nuayman, itiraz ederek:
“Ebû Bekir gelmedikçe vermem dedi
Süveybit kızdı ve:
“Gör bak, başına ne işler açacağım diyerek ortalıktan kayboldu Bir müddet sonra birkaç kişiyle birlikte geri döndü
Süveybit ’in getirdiği adamlardan birisi, eliyle kervandaki Nuayman ’ı dikkat çekici ederek:
“Bu mu? Diye sordu Süveybit de:
“Evet, bu! Aman söylediklerimi unutma Ne derse yalan söylüyor Kendisini serbest zannediyor! diye tenbih etti Adam:
“Işlenmiş, merak etme! diyerek, beraberinde getirdiği adamlara:
“Şu köleyi tutup getirin! diye emretti
Nuayman ’ın ellerini, ayaklarını bağlamaya başladılar Nuayman, olanlara şaşırmış bir yana da haykırış ediyordu:
“Bırakın beni, ben serbest birisiyim Bu adam size şaka yapmış, bırakın beni! Adam:
“Efendin, seni bize anlattı! Hadi yürü! diye bağırdı
Adamlar önde, Nuayman arkada uzaklaşıp gittiler Bir müddet sonradan Hazreti Ebû Bekir geldi Süveybit ’e Nuayman ’ı sordu O da olanları anlattı Nuayman ’ı on tane genç deveye, esir tâcirlerine sattığını söyledi Hazreti Ebû Bekir develeri götürüp, Nuayman ’ı onlardan aldı Medine ’ye vardıklarında, Allah Rasûlü ’ne bu olayı anlattılar Allah Rasûlü ve ashabı ara sıra bu olayı hatırlayıp gülüş ederlerdi *