skeçler, tiyatro, oyun tekstleri,skeç
BEN SENİN YAŞINDAYKEN
BABA : Oğlum gel bakalım buraya!
ÇOCUK : Buyur baba!
BABA : Bu hafta yapılan sınavda kaçıncı oldun?
ÇOCUK : 25 oldum baba
BABA : Ama nasıl olur! Daha geçen hafta 21 idin Nasıl dört sıra birden geriledin? Hareketsiz alıcı
ÇOCUK : Ne yapayım baba? Sınıfa dört tane yeni öğrenci daha geldi Dolayısıyla 21likten, 25 liğe geriledim Keza bana kızmaya senin hakkın yok
BABA : Bak şu bacaksıza! Bu değin dingin olacaksın ve benim sana kızmaya hakkım olmayacak, öyle mi?
ÇOCUK : Tabii Seslenmek ki mükemmel bir çocuk dünyaya getirememişsiniz El alem o kadar çocuk yapıyor fakat! Hepsi süper zeka
BABA : Kızdırma beni alırım ayağımın altına bak Sınıfta kalmış abuk subuk, aptal saptal konuşuyor
ÇOCUK : Niye kızıyorsun baba? Sınıfta kaldıysak ne olmuş! Daha iyi ya!
BABA : Neresi iyi bunun?
ÇOCUK : Kesintisiz bedensel sıkıntıdan bahsediyordun, düşünsene yeni derslik için yeni kitaplar edinmek zorunda kalacaktın Hemen buna lüzum kalmadı Benzer kitapları yeniden kullanacağım
BABA : Yahu şu karneye bakBütün dersler bir, bir, bir Allah aşkına bir tane bile iki değil Yuh sana, nasıl becerdin bunu?
ÇOCUK : Hepsi bir mi, kesin misin baba?
BABA : dahası utanmadan hayret numarası yapıyor Utan, utan! Al da kendi gözlerinle yeniden bak karneye
ÇOCUK : Allah, Allah! Ver bakalım şu karneyi Tümü bir olmamalıydı
BABA : Şunun söylediğine bak Doğru tümü bir olmamalıydı Sıfır olmalıydıBir yıl her tarafında yattın tabi Bir bile artı sana Ben senin yaşındayken sınıfın en iyisiydim Karnemde tüm notlarım 5idi, 5
ÇOCUK : Yapma baba Bu benim karnem değil Dün bu karneyi tavan aralarında buldum Senin karnen bu Neee! Benim karnem mi? Hadi canımVer bakiiimLAaa! Sahi ya Eee Şeeey yani Diyecektim ancak!
ÇOCUK : Demek tüm notların beşti haa İşte bak bu da benim karnem İtiraf et baba, ben senden daha çalışkanım
BABA : Bitmiş, hazır anladık, para istiyorsun Söyle ne dek vereyim?
ÇOCUK : Şeey! Ne desem bilmem ama! 500 yeter Lakin şimdilik
BABA :Ne 400 mü? 300 neyine yetmez? Al şu 200´ü 100´ ünü geri getir
ÇOCUK : Fakat baba
BABA : Aması maması yok Al şunu! Dur bakim, senin eline ne oldu böyle?
ÇOCUK : Kayda Değer yok baba
BABA : Nasıl kayda değer değil oğlum? Avuçların kıpkırmızı olmuş Ne oldu?
ÇOCUK : Hoca dövdü
BABA : Öğretmen mi dövdü? Hangi çağdayız? Dağ başı mı burası? Ben ona sorarım
ÇOCUK : Dur, dur! Dur baba Tabiki burası dağ başı yok Ama galiba kabahat bendeydi
BABA : Niye, ne oldu fakat?
ÇOCUK : Arkadaşım öğretmenin sandalyesine raptiye koymuştu
BABA : Raptiye koyan arkadaşınsa seni niye dövdü? Onu dövseydi ya!
ÇOCUK : Esas olay ondan daha sonra
BABA : Nasıl yani?
ÇOCUK : Ben de öğretmen raptiyenin üzerine oturmasın diye, bütün oturacağı sırada sandalyeyi çektim Hooop! Gümm! Tabiki
BABA : Hak etmişsin Bu gün okulda ne yaptınız?
ÇOCUK : Bu gün okulda dinamit yaptık
BABA : Peki yarın ne yapacaksınız okulda?
ÇOCUK : Hangi okulda? Dinamit yaptık yaptık diyorum, mektep falan kalmadı ortada
GERÇEK ZENGİNLİK SAĞLIKTIR
HOCA :Çocuklaar! Piknik sona erdi Hava kararmak üzere Toparlanın okula yetişmeniz lazım
ALİ :Biz hazırız öğretmenim
ÖĞRETMEN :Haydi bakalım, geldiğimiz yoldan geriye dönüyoruz
VELİ :Öğretmenim şuraya bakın! Ne dek güzel bir köşk burası
HOCA :Aaa! Gerçekteeen! Harika bir konut bu! Kimin acaba çocuklar?
CAN :Bilmem Lakin keşke bu evin sahibinin oğlu olsaydım
HOCA :Niye?
CAN :Niye mi? Baksanıza, boğaz manzaralı, yem yeşil bahçesi olan olağanüstü bir ev bu
Kimbilir içinde neler neler vardır
ÖĞRETMEN :Eğer sen bu evin sahibinin oğlu olsaydın neler yapardın?
CAN : Sizleri evime ziyafet ederdim
ALİ : Öğretmenim ne olur şu evin bahçesine bir girelim
HOCA :Niye, ama geç kalıyoruz çocuklar
VELİ :Ne olur öğretmenim! Derhal geri çıkarız
HOCA : İzinsiz olmaz Bir bakalım kim var içeride?
ALİ : Öğretmenim bakın orada bir bayan var
ÖĞRETMEN :Evet gördüm Heey! Bakar mısınız?
BAKICI :Buyrun, ne istemiştiniz?
HOCA :Şeey! Ben öğretmenim Bunlarda Gümüş İlköğretim Okulu öğrencileri Sınıfça buraya
pikniğe gelmiştik Dönerken bu köşkü gördük Kime ait olduğunu merak ettik Bu köşk
kimin acaba?
BAKICI :Bu köşk ülkemizin en varlıklı insanına ait
CAN : Öğretmenim orada bir çocuk var Tekerlekli sandalyede oturuyor
BAKICI :Bir dakika onu buraya getireyim
ALİ : Aa! Çocuk hasta galiba
BAKICI :Bu çocuk da bu köşkün sahibinin oğlu Gördüğünüz gibi tekerlekli sandalyeye hükümlü
Bende onun bakıcısıyım
HOCA :Yaa! Seslenmek bu çocuk bu köşkün sahibinin oğlu ha Çocuklar! Hemen Şimdi Keşke bu
köşkün sahibinin oğlu olsaydımdiyen kimdi?
CAN :Şey bendim öğretmenim
ÖĞRETMEN :Hemen ne düşünüyorsun?
CAN :Şeey, ne diyeceğimi bilemiyorum
HOCA :Bakın çocuklar zenginlik sandığınız gibi mal ve varlık yönünden herşeye sahip almak
değildir Hakiki zenginlik gönülle olur Eğer gönlünüz refah doluysa siz dünyanın en
varlıklı insanısınız demektir
ALİ :Nasıl yani öğretmenim
VELİ : Gönlün refah doymuş olması ne demek öğretmenim
CAN : Hakiki zenginlik nedir öğretmenim?
HOCA : Çocuklar, sizler hepiniz doğrusu milyardersiniz Örneğin sen çocuğum, sana 100 milyar
verseler gözlerini satarmısın?
ALİ Hayır, muhakkak satmam Gözlerim olmadıktan sonra parayı ne yapayım?
HOCA :Ya kalbini 100 milyara satar mısın?
ALİ :Olur mu öğretmenim? Kalbim olmazsa ben nasıl yaşarım?
ÖĞRETMEN eki sana 500 milyar verseler bir ayağını satar mıydm?
VELİ :Hayır
ÖĞRETMEN eki 500 milyara bir kolunu satar mısın?
YELİ :Hayır
ÖĞRETMEN : Gördüğünüz gibi hiç biriniz milyarlarca paraya rağmen bir organınızı bile satmıyorsunuz Çağrıda Bulunmak ki bu organlarınızın değeri fazla fazla pozitif Mesela fazla fazla zengin olan bir insan ölmek üzereyken, azıcık daha yaşamak için, tüm servetini vermeye razı olur Yani anlıyacağınız manâlı olan sağlıktır Sağlık ve huzur! Nice ırk vardır ancak, servet içinde yüzüyorlar, lakin mutsuzlar!
CAN :Teşekkür ediyorum öğretmenim Bana gerçek zenginliğin ne olduğunu gösterdiniz
Çağrıda Bulunmak fakat ben fazla fazla zengin bir insanmışım
(Cengiz Tan Kalp Hikayeleri´nden Uyarlanmıştır) *
BEN SENİN YAŞINDAYKEN
BABA : Oğlum gel bakalım buraya!
ÇOCUK : Buyur baba!
BABA : Bu hafta yapılan sınavda kaçıncı oldun?
ÇOCUK : 25 oldum baba
BABA : Ama nasıl olur! Daha geçen hafta 21 idin Nasıl dört sıra birden geriledin? Hareketsiz alıcı
ÇOCUK : Ne yapayım baba? Sınıfa dört tane yeni öğrenci daha geldi Dolayısıyla 21likten, 25 liğe geriledim Keza bana kızmaya senin hakkın yok
BABA : Bak şu bacaksıza! Bu değin dingin olacaksın ve benim sana kızmaya hakkım olmayacak, öyle mi?
ÇOCUK : Tabii Seslenmek ki mükemmel bir çocuk dünyaya getirememişsiniz El alem o kadar çocuk yapıyor fakat! Hepsi süper zeka
BABA : Kızdırma beni alırım ayağımın altına bak Sınıfta kalmış abuk subuk, aptal saptal konuşuyor
ÇOCUK : Niye kızıyorsun baba? Sınıfta kaldıysak ne olmuş! Daha iyi ya!
BABA : Neresi iyi bunun?
ÇOCUK : Kesintisiz bedensel sıkıntıdan bahsediyordun, düşünsene yeni derslik için yeni kitaplar edinmek zorunda kalacaktın Hemen buna lüzum kalmadı Benzer kitapları yeniden kullanacağım
BABA : Yahu şu karneye bakBütün dersler bir, bir, bir Allah aşkına bir tane bile iki değil Yuh sana, nasıl becerdin bunu?
ÇOCUK : Hepsi bir mi, kesin misin baba?
BABA : dahası utanmadan hayret numarası yapıyor Utan, utan! Al da kendi gözlerinle yeniden bak karneye
ÇOCUK : Allah, Allah! Ver bakalım şu karneyi Tümü bir olmamalıydı
BABA : Şunun söylediğine bak Doğru tümü bir olmamalıydı Sıfır olmalıydıBir yıl her tarafında yattın tabi Bir bile artı sana Ben senin yaşındayken sınıfın en iyisiydim Karnemde tüm notlarım 5idi, 5
ÇOCUK : Yapma baba Bu benim karnem değil Dün bu karneyi tavan aralarında buldum Senin karnen bu Neee! Benim karnem mi? Hadi canımVer bakiiimLAaa! Sahi ya Eee Şeeey yani Diyecektim ancak!
ÇOCUK : Demek tüm notların beşti haa İşte bak bu da benim karnem İtiraf et baba, ben senden daha çalışkanım
BABA : Bitmiş, hazır anladık, para istiyorsun Söyle ne dek vereyim?
ÇOCUK : Şeey! Ne desem bilmem ama! 500 yeter Lakin şimdilik
BABA :Ne 400 mü? 300 neyine yetmez? Al şu 200´ü 100´ ünü geri getir
ÇOCUK : Fakat baba
BABA : Aması maması yok Al şunu! Dur bakim, senin eline ne oldu böyle?
ÇOCUK : Kayda Değer yok baba
BABA : Nasıl kayda değer değil oğlum? Avuçların kıpkırmızı olmuş Ne oldu?
ÇOCUK : Hoca dövdü
BABA : Öğretmen mi dövdü? Hangi çağdayız? Dağ başı mı burası? Ben ona sorarım
ÇOCUK : Dur, dur! Dur baba Tabiki burası dağ başı yok Ama galiba kabahat bendeydi
BABA : Niye, ne oldu fakat?
ÇOCUK : Arkadaşım öğretmenin sandalyesine raptiye koymuştu
BABA : Raptiye koyan arkadaşınsa seni niye dövdü? Onu dövseydi ya!
ÇOCUK : Esas olay ondan daha sonra
BABA : Nasıl yani?
ÇOCUK : Ben de öğretmen raptiyenin üzerine oturmasın diye, bütün oturacağı sırada sandalyeyi çektim Hooop! Gümm! Tabiki
BABA : Hak etmişsin Bu gün okulda ne yaptınız?
ÇOCUK : Bu gün okulda dinamit yaptık
BABA : Peki yarın ne yapacaksınız okulda?
ÇOCUK : Hangi okulda? Dinamit yaptık yaptık diyorum, mektep falan kalmadı ortada
GERÇEK ZENGİNLİK SAĞLIKTIR
HOCA :Çocuklaar! Piknik sona erdi Hava kararmak üzere Toparlanın okula yetişmeniz lazım
ALİ :Biz hazırız öğretmenim
ÖĞRETMEN :Haydi bakalım, geldiğimiz yoldan geriye dönüyoruz
VELİ :Öğretmenim şuraya bakın! Ne dek güzel bir köşk burası
HOCA :Aaa! Gerçekteeen! Harika bir konut bu! Kimin acaba çocuklar?
CAN :Bilmem Lakin keşke bu evin sahibinin oğlu olsaydım
HOCA :Niye?
CAN :Niye mi? Baksanıza, boğaz manzaralı, yem yeşil bahçesi olan olağanüstü bir ev bu
Kimbilir içinde neler neler vardır
ÖĞRETMEN :Eğer sen bu evin sahibinin oğlu olsaydın neler yapardın?
CAN : Sizleri evime ziyafet ederdim
ALİ : Öğretmenim ne olur şu evin bahçesine bir girelim
HOCA :Niye, ama geç kalıyoruz çocuklar
VELİ :Ne olur öğretmenim! Derhal geri çıkarız
HOCA : İzinsiz olmaz Bir bakalım kim var içeride?
ALİ : Öğretmenim bakın orada bir bayan var
ÖĞRETMEN :Evet gördüm Heey! Bakar mısınız?
BAKICI :Buyrun, ne istemiştiniz?
HOCA :Şeey! Ben öğretmenim Bunlarda Gümüş İlköğretim Okulu öğrencileri Sınıfça buraya
pikniğe gelmiştik Dönerken bu köşkü gördük Kime ait olduğunu merak ettik Bu köşk
kimin acaba?
BAKICI :Bu köşk ülkemizin en varlıklı insanına ait
CAN : Öğretmenim orada bir çocuk var Tekerlekli sandalyede oturuyor
BAKICI :Bir dakika onu buraya getireyim
ALİ : Aa! Çocuk hasta galiba
BAKICI :Bu çocuk da bu köşkün sahibinin oğlu Gördüğünüz gibi tekerlekli sandalyeye hükümlü
Bende onun bakıcısıyım
HOCA :Yaa! Seslenmek bu çocuk bu köşkün sahibinin oğlu ha Çocuklar! Hemen Şimdi Keşke bu
köşkün sahibinin oğlu olsaydımdiyen kimdi?
CAN :Şey bendim öğretmenim
ÖĞRETMEN :Hemen ne düşünüyorsun?
CAN :Şeey, ne diyeceğimi bilemiyorum
HOCA :Bakın çocuklar zenginlik sandığınız gibi mal ve varlık yönünden herşeye sahip almak
değildir Hakiki zenginlik gönülle olur Eğer gönlünüz refah doluysa siz dünyanın en
varlıklı insanısınız demektir
ALİ :Nasıl yani öğretmenim
VELİ : Gönlün refah doymuş olması ne demek öğretmenim
CAN : Hakiki zenginlik nedir öğretmenim?
HOCA : Çocuklar, sizler hepiniz doğrusu milyardersiniz Örneğin sen çocuğum, sana 100 milyar
verseler gözlerini satarmısın?
ALİ Hayır, muhakkak satmam Gözlerim olmadıktan sonra parayı ne yapayım?
HOCA :Ya kalbini 100 milyara satar mısın?
ALİ :Olur mu öğretmenim? Kalbim olmazsa ben nasıl yaşarım?
ÖĞRETMEN eki sana 500 milyar verseler bir ayağını satar mıydm?
VELİ :Hayır
ÖĞRETMEN eki 500 milyara bir kolunu satar mısın?
YELİ :Hayır
ÖĞRETMEN : Gördüğünüz gibi hiç biriniz milyarlarca paraya rağmen bir organınızı bile satmıyorsunuz Çağrıda Bulunmak ki bu organlarınızın değeri fazla fazla pozitif Mesela fazla fazla zengin olan bir insan ölmek üzereyken, azıcık daha yaşamak için, tüm servetini vermeye razı olur Yani anlıyacağınız manâlı olan sağlıktır Sağlık ve huzur! Nice ırk vardır ancak, servet içinde yüzüyorlar, lakin mutsuzlar!
CAN :Teşekkür ediyorum öğretmenim Bana gerçek zenginliğin ne olduğunu gösterdiniz
Çağrıda Bulunmak fakat ben fazla fazla zengin bir insanmışım
(Cengiz Tan Kalp Hikayeleri´nden Uyarlanmıştır) *