Türkiye'nin en çok dinlenen radyo kanalları arasında birinci üçte konum alan Radyo 7'de, birbirinden kaliteli radyo programlarına imza atmış radyocu Venhar Sağıroğlu, hayatına dair bilinmeyenleri Yasemin.com editörlerinden Hüsna Köşger'e anlattı. Başarılı radyocu Sağıroğlu, kariyeri ve hususî hayatına dair değerli ayrıntılara da değindi.
Yasemin.com/ÖZEL
Radyo 7'de, kendine has anlattığı hikayelerle geniş bir dinleyici ve okuyucu kitlesine ulaşan başarılı radyocu Venhar Sağıroğlu, Yasemin.com ile yaptığı hususî röportajında; radyoculuk kariyerinin başlangıcından, yaptığı işlerde muvaffak oluşuna kadar geçen süreci ve çevre medya üzerindeki çalışmalarını anlattı. Yayıncılığının yanı sıra kitap müellifliği yapan ve etkinliklerde sevenleriyle buluşan başarılı radyocu, gençlerin büyük ilgi gösterdiği, yayınlarında ve kitaplarında bölge verdiği hikayelerine nereden ulaştığına ve kitaplarında anlatmak istediklerine dair değerli açıklamalarda bulundu.
'BEN KAZANDIM, PROGRAM YAPIYORUM!'
- Birinci olarak radyoculuğa başlama hikayenizi dinlemek isteriz. Nasıl başladınız? Sizin hikayeniz neydi?
Radyoya başladığımda lisedeydim. Ablam, radyoda sunuculuk ilanıyla ilgili bir anons duydu. Ve bana, o hengam o denli söylerler, 'Venhar sende çene çok. Bir gitsen mi acep.' dedi. Lisedeki 8 arkadaşımla ne olacağını bilmeden, yalnızca eğlenmek maksadıyla gittik. Bizi mülakata aldılar ancak ne soracaklarını bilmiyorduk, çok yabancıydık. Bir hayal kurar mısınız, şöyle bir şey olsa üzerine nasıl konuşursunuz şeklinde sorular... Bana sorulan her şeyi epeyce rahat yanıtladım. Zira olacağına ihtimal dahi vermiyordum. Yaklaşık 750 kişinin katıldığı yarış sonucunda, seçilen isim oldum.
O yıllarda, radyoların ismi ön plana çıksın diye programcıların ismi söylenmezdi. Bana mantıklı gelmese de bu türlü bir durum vardı. Tabi ismimin söylenmemesi, benim de işime yaradı. Zira; arkadaşlarıma gidip de, 'Ben kazandım, program yapıyorum.' diyemezdim. Benim üslubum değil. Bir vakit sonra arkadaşlarım, yayınımı dinleyip beni bana anlatmaya başladılar. Ben tekrar de onlara, o kişinin ben olduğumu söylemedim.
Lakin gerçek, bir mektep etkinliğinde ortaya çıktı. O devrana kadar gizlemiştim. Aktiflikten sonra arkadaşlarım bana, 'Sen bize nasıl söylemezsin?' diyerek reaksiyon gösterdiler. Nasıl anlayamadıklarını sorduğumda bana, sesimin çok değişik çıktığını söylediler. Halbuki, değişen bir şey yok. Çok küçük farklılıkların dışında, sesimle hiç oynamadım. Böylece kariyerim de aktı gitti.
- Yayınlarınızda ve ürünlerinizde mahsusen aşk vurgusu dikkat çekiyor. Aşk ola sizinle sloganlaşan bir söz oldu. Nedir bu aşk ola'nın sırrı ve hikayesi?
Aşk ola bir selamlaşma aslında. Evvelden, dervişler birbirlerini gördüklerinde Aşk Ola derlermiş. Hem selamlaşmak hem de aşkının baki ve hararetli olup olmadığını öğrenmek için... Mesela ben size artık aşk ola diyorum, siz de bana cemaliniz ışık ola...
Bir gün yayında, Aşk Ola'nın hikayesini anlattım. Anlattıktan sonra canparelerim (dinleyicilerini bu türlü tanımlıyor) Aşk Ola diye talepte bulunmaya başladılar. Biz de bunu devam ettirelim dedik. Aşkın yayın hali Ebruli de, buradan gelir zati. Programın formatını da sloganını da, dinleyicilerimizle bir arada belirledik. Ve Aşk Ola, imzamız oldu.
'İYİYE VE HOŞA DAİR NE VARSA AMACIMIZDA.'
- Yürek Yorgunu ve Aşkın Suskunluğu isminde 2 kitabınız var. Bu kitaplarınızla, okuyucuya vermek istediğiniz bildiriler nedir?
O kitapları da aslında dinleyicimizle birlikte yazdık. Onların, anlattığımız hikayelerin kitaplaştırılması istikametinde çok büyük istekleri vardı. Gelgelelim benim, ne aklımda ne de hayalimde bu türlü bir şey vardı. Yalnızca bir anlatıcı ve seslendirmenim, muharrir değilim.
Birinci olarak Aşkın Suskunluğu'nu yazmaya karar verdik. Tabi o vakit ismi belirli değil, sonrasında dinleyicilerimizin de desteğiyle, ismine karar verdik. Hayata, güzele ve hoşa dair ne varsa, bizim amacımızda. Gayemizi de o halde belirleyip kitaplarımızı yazdık.
Yürek Yorgunu kitabının ismini de, tıpkı formda canbağlarımızla belirledik. Birtakım hislerle yalnızlığa düşer ya insan, yalnız olmadıklarını hem yayınlarımızda hem de kitaplarımızda vurgulamaya çalıştık.
- Radyoda sesinizle kitlelere ulaşıyorsunuz. Kitaplarınızla da, okuyucu kitleye hitap ediyorsunuz. Sizin için hangisi vazgeçilmez bir muhabere sistemi?
İnsanın hayatındaki birinciler, çok kıymetlidir ya. Benim de birinciyim ve en büyük aşkım radyodur. Bir sıralama yapacak olursam; ikisinden de asla vazgeçemem. Fakat birinci 1'de radyodur.
'BANA GÜZEL GELEN ŞEY, DIĞERINE DA UYGUN GELECEKTİR.'
- Programınızda ve YouTube kanalınızda, birbirinden farklı hikayeler paylaşıyorsunuz. Bu hikayeler, sizi takip eden kitle tarafından büyük ilgi görüyor. Nedir bu hikayelerin kaynağı? Nerelerden besleniyorsunuz?
Hz. Mevlana'dan kıstaslar ve hikayeler anlatmayı seviyordum. Zira bana çok yeterli geliyordu. Birincil yola çıkışım; 'bana yeterli gelen şey, diğerine da âlâ gelecektir.' Hissinizi yansıtacak diğer bir şey yoktu zira o devirler herkes, şimdiki üzere okumuyordu.
Beni de okumaya alıştıran, anneannem olmuştu. Anneannemin okuma yazması yoktu. Benden hikaye dinlemeyi çok severdi. Çantalarla kitap alıp anneanneme okuyan birisiydim.
Yıllar sonra, anneanneme anlattığım bu hikayeleri yayında da anlatmaya karar verdim. Bizde bir kıssa kültürü vardır. Bunu unutturmamak gerekir diye düşündüm. Tabi başlarda çok zorlandım ve uğraşlar verdim. Çok uzun konuşmak, büyük reaksiyonlar alabiliyordu lakin bunu, kırdık çok şükür.
Ara ara kendi yazdıklarım da var fakat asıl kaynağım, geçmişte okuduğum hikayeler.
- Gençlerle muhabere kurmak, çok konuşulan çok tartışılan bir mevzu. Genç kitleye ulaşabilmenin ve onları etkileyebilmenin sırrı nedir?
Onlarla sohbet ederek daha çok yakalamaya çalıştım. Kendilerinden bir şeyler bulmalarını sağladım. Örneğin; teste girecek olan birisi için test hikayesi anlattım. Ne yapacağız, biz ne olacağız, haydi bir karar verelim deyip sohbet ederek, onları yakaladığımıza inanıyorum.
'DUYGUSAL AÇLIK ÇOK ÖBÜR BİR ŞEY.'
- Radyo dışında takipçilerinizle buluştuğunuz etkinlikler olduğunu biliyoruz. Bize biraz bu buluşmalardan bahsedebilir misiniz? Ne üzere etkinlikler oluyor? Bu buluşmalarda neler yaşıyorsunuz?
O bambaşka bir atmosfer. Radyoda da sesleniyorsunuz tıpkı samimiyeti orada da yakalıyorsunuz fakat o an gözleri görebilmek ve onu yaşamak diğer bir şey. Toplumsal medya dediğiniz şeyleri çok uygun takip etmek zorundasınız. Birileri sizi sevip benimsediyse, onları aç bırakmamanız gerekir. Zira o, duygusal açlık çok sair bir şey. Bizi seven takdir eden insanları aç bırakmamak için efor harcıyoruz. Bu sebeple çevre medyada çok sık paylaşımda bulunuyoruz. Sözler ehil olmuyor gelgelelim bu kadar söz edebildim.
- Birçok sizi sesinizle tanıyan bir kitle... Sizi onlarında gördüklerinde şaşırıyorlar mı?
Evvelden öyleydi. Markete gittiğimde falan yüzümü bilmedikleri için sesimden tanıyıp, 'Aa! Bu siz misiniz?' diye reaksiyon gösteriyorlardı. Fakat bu son periyotta, çevre medyanın tesiriyle görsellik de oluştuğu için, yalnızca bulunduğum noktadan ötürü şaşırıyorlar. 'Siz metrobüste, takside, metroda?' biçiminde şaşırabiliyorlar.
- Dinleyicilerinizden gelen fotoğraf çekilme talepleri, sizi rahatsız ediyor mu?
Rahatsız olmuyorum. Çok çetinde değilsem ve o anki durumum müsaade ediyorsa, kırmayıp bir selfie çekiliyorum.
- Içtimaî medyanın hangi mecralarında faal olarak varsınız? Kitlenize ulaşmak için size nasıl bir avantaj sağladığını düşünüyorsunuz?
Yayıncılıkta görünür saatlerde varsınız. Lakin çevre medyada günün her saatinde ulaşılabilirsiniz. Toplumsal medyada, dinleyicilerin isteklerinin en çok geldiği ortamlarda etkin olmaya çalışıyoruz.
Tabi bu durum her devir değişiyor. Farklı kişilerin muhabereye geçmesi çok hususî bir şey. Bunu fark ettik ve sürdürmeye devam ediyoruz.
YouTube'un vermiş olduğu özgürlüğü seviyorum. Orada 10 dakikalık bir hikayeyi paylaşabiliyorum. İstedikleri hikayeyi patır patır anlatabiliyorum. O yüzden orada epey özgürüm.
Twitter'ı çok çokça sevmiyorum. Gereksiz bir sert ortam var. Orası bana nazaran değil. Fakat yeniden de orada da varım ve paylaşımlar yapıyorum.